Kabina prysznicowa dla niepełnosprawnych powinna być wysoce przemyślanym elementem łazienki. Wprowadzane rozwiązania uwzględniające najdrobniejsze szczegóły, a w konsekwencji przełożyły się na wysoki komfort użytkowania.
W przypadku strefy prysznicowej niezamkniętej, powinna ona stanowić wydzieloną część łazienki – najlepiej o powierzchni nie mniejszej niż (0,9m)2 czyli (90cmx90cm) tj. 0,81m2 i szerokości wejścia co najmniej 90cm.
W przypadku kabiny prysznicowej zamkniętej, powinna ona być wydzielona ściankami przebiegającymi przez całą wysokość pomieszczenia dla ścinki stałej. Powierzchnia takiej kabiny to co najmniej (1,2m)2 czyli (120cmx120cm) tj. 1,44m2, a szerokość to co najmniej 90cm. Wymagania odnośnie kabiny dotyczą też jej wyposażenia, a dokładniej wentylacji mechaniczną wywiewną.
Kabina natryskowa zamknięta, z urządzeniami przystosowanymi do korzystania przez osoby niepełnosprawne poruszające się na wózkach inwalidzkich, powinna mieć powierzchnię nie mniejszą niż (1,5m)2 czyli (150cmx150cm) tj. 2,25m2 i szerokość co najmniej 150cm oraz w urządzenia wspomagające, umożliwiające korzystanie z kabiny zgodnie z przeznaczeniem.
Projektując strefę prysznica należy pamiętać o tym, że powinna się ona znajdować na jednakowym poziomie, co pomieszczenie sąsiadujące. Spad nie powinien przekraczać 2 centymetrów.
Prysznic dla niepełnosprawnych powinien być wyposażony w brodzik najazdowy, osadzony trwale, najlepiej na zaprawie (w pełni wypełniony pod spodem). Optymalna średnica syfonu brodzika wynosi 90 mm. Rekomendowany jest syfon w pełni czyszczony i obsługiwany od góry. By zapewnić bezpieczeństwo, powierzchnia brodzika powinna być antypoślizgowa, ewentualnie z ryflowanym dnem.
Alternatywą dla brodzika są płytki, które należy układać z 1-2% spadkiem schodzącym w kierunku kratki ściekowej umiejscowionej pod siedziskiem. Istotne jest, by płytki miały szersze niż zwykłe fugi między sobą oraz posiadały powierzchnię antypoślizgową.
Osobom kąpiącym się na siedząco oferujemy do wyboru różnego rodzaju krzesełka i ławeczki prysznicowe. Mocować je można nieruchomo lub jako rozwiązanie uchylne. Część z nich posiada podłokietniki i oparcia tylne – sprawia to, że prysznic dla niepełnosprawnych staje się znacząco lepiej dostosowany do potrzeb części użytkowników, umożliwiając im samodzielną kąpiel w komfortowych warunkach. Osobnym rozwiązaniem są przenośne stołki, które można wykorzystywać w innych obszarach łazienki czy pokoju.
Powierzchnia siedziska powinna znajdować się na wysokości 46-48 cm.
Uchwyty poziome powinny znajdować się na wysokości 75-85 cm nad poziomem podłoża. Warto również zamontować dodatkowy uchwyt pionowy.
Najbardziej dopasowany prysznic dla niepełnosprawnych posiada w jednouchwytową baterię prysznicową ze słuchawką znajdującą się w zasięgu ręki osoby siedzącej. Optymalna wysokość montażowa słuchawki to 85 cm.
Najlepiej, jeżeli baterię uruchamia się za pomocą dźwigni, przycisku lub automatycznie. Nie należy stosować baterii z kurkami.
Minimalna długość węża do słuchawki prysznica powinna wynosić 150 cm. Należy zadbać o wygodną możliwość powieszenia słuchawki. Równie ważne jest umożliwienie swobodnego operowania słuchawką ręcznie.
Przy projektowaniu pomieszczenia, gdzie znajdować się będzie prysznic dla niepełnosprawnych warto wziąć pod uwagę fakt, że dla osoby niepełnosprawnej o wiele wygodniejsze niż drzwi są zasłony prysznicowe. Drzwi bowiem w dużym stopniu ograniczają ruchy na wózku i przeszkadzają w czynnościach higienicznych.
